Een wandeling door het centrum van Dénia in de jaren vijftig was een heel andere ervaring dan wat we vandaag de dag kunnen beleven. Het stadje was rustig, met niet meer dan 50 inwoners, en het duurde nog even voordat het toerisme een enorme vlucht zou nemen. De buren kenden elkaar, net zoals ze de mensen kenden die van ver kwamen om in luxueuze woningen te wonen. Onder hen, zoals we al weten, viel de voormalige luitenant-kolonel van de SS op, die in een chalet woonde Les Rotes Gerard Bremer vluchtte voor een bloederig verleden. Deze keer is Bremer niet de hoofdpersoon van dit naziverhaal.
Bremer leefde als een koning in Dénia. Het is niet bekend of hij 's nachts kon slapen, maar zijn leven in de hoofdstad van de Marina Alta Het was heel rustig, zonder enige zorgen. Zijn buren waren zich wel bewust van zijn verleden, maar het historische moment dat zij meemaakten was te ingewikkeld om aan te wijzen. Hij verwelkomde het en keek de andere kant op, ook al zou het niet gemakkelijk zijn.
Hij was bevoorrecht en zijn levensstijl onderscheidde zich van die van de rest van de bevolking, maar je kon hem moeiteloos door Marqués de Campo zien lopen. Vele malen vergezeld. Een collega heeft zelfs het cv van achtergelaten Gerard Bremer over onbelangrijke zaken. Die metgezel was otto schorzeny, beschouwd als een held onder de nazi's nadat hij de hoofdrol speelde in de filmredding van Mussolini zelf.
De gevaarlijkste man van Europa
Een naziheld liep door het centrum van Denia, genoot van zijn drankje op een terras en maakte een ontspannen praatje met Bremer. Wie was deze Otto Skorzeny? De Amerikanen gaven hem de bijnaam littekengezicht voor het litteken op zijn gezicht dat hij in zijn jeugd opliep tijdens een schermduel, een onderwerp waarin hij een expert was. Hij stond ook bekend onder zijn titel 'de gevaarlijkste man van Europa'. Of simpelweg omdat hij Hitlers favoriete soldaat was. In Dénia was hij de lange Oostenrijker die met Bremer meeliep, al verraadden zijn gezelschap en het litteken op zijn wang zijn gewelddadige verleden.
Skorzeny was kolonel bij de Walffen-SS en voerde gedurende de Tweede Wereldoorlog het bevel over een speciale operatie-eenheid. Het was onderdeel van een bijna suïcidale operatie Operatie Greif, waarin ze van plan waren verschillende strategische bruggen over de Maas te veroveren en te voorkomen dat ze door de Amerikanen zouden worden vernietigd. Omdat hun vijanden al in groten getale op weg waren naar de plaats, besloten ze een brigade op te richten die bestond uit mannen die perfect Engels spraken met een Amerikaans accent, gekleed waren in de uniformen van Amerikaanse soldaten en reisden met voertuigen die die van de vijand nabootsten. . Het idee was om die brigade in de Amerikaanse gelederen te infiltreren om chaos te creëren en bevelen te geven die de eenheden van hun bestemming zouden afleiden.
Naast het voor de hand liggende feit dat je zij aan zij stond met de vijand die zich voordeed als bondgenoot, bracht de missie een extra risico met zich mee: de uniformen. Volgens het Haags Verdrag konden zij door het dragen van deze uniformen ervan worden beschuldigd spionnen te zijn, wat tot onmiddellijke executie zou leiden. Het was onvermijdelijk dat de Amerikanen de vijand in hun troepen ontdekten en er twintig arresteerden die, voordat ze werden geëxecuteerd, verklaarden dat het Skorzeny's doel was om de toekomstige president van de Verenigde Staten, Dwight D. Eisenhower, aan te vallen op het hoofdkwartier waar hij zich bevond, wat grote paniek veroorzaakte. , die de paranoia van de geallieerden overneemt. Skorzeny kreeg daarmee de bijnaam 'de gevaarlijkste man van Europa'.
Mussolini's redding
Maar als er één feit was dat hem beroemd maakte, dan was het wel de redding van Benito Mussolini toen hij in 1943 werd gearresteerd. Hitler gaf Skorzeny de opdracht om de de Duce, die hij als zijn persoonlijke vriend beschouwde en wiens verblijfplaats onbekend was. Niet zonder moeite ontdekte hij dat hij werd ondergebracht in een hotel op de hoogste top van de Apennijnen, vrijwel ontoegankelijk en vol bewakers met het bevel Mussolini te doden bij de eerste aanwijzing van een ontsnappings- of reddingspoging.
Skorzeny omringde zichzelf met verschillende parachutecommando's en ze lanceerden zichzelf op de plek, waarbij ze de bewakers zo overrompelden dat ze zich onmiddellijk overgaven.
En een paar jaar nadat het naziregime viel en zowel Mussolini als Hitler uit de levenden verdwenen, maakte Otto Skorzeny een wandeling met zijn voormalige kameraad Gerard Bremer door dezelfde straten die toevallig enkele decennia eerder het slachtoffer waren geworden van bombardementen telg de Duce.
Deze man heeft ook het eerste resort gebouwd. En iedereen applaudisseerde enthousiast. Van dat stof ontstaat dit slib.
Tegenwoordig leeft iedereen in Denia direct of indirect van het toerisme. Daar lijkt toch ook iets vreemds op? De Belgische Borho en anderen juichten ze ook toe omdat ze zo mooi waren om te zien.
Twintig jaar na de oorlog zal hij door de Israëliërs worden ingehuurd om Duitse wetenschappers te vermoorden!
Heeft u het contract geaccepteerd? En hoe vermoordde hij de zijnen? Hoewel de meeste van deze wetenschappers door de Verenigde Staten waren ingehuurd, vluchtten anderen naar Zuid-Amerika, waar ze 'hun werk' konden voortzetten.
Dit is half waar. Bremer werd gevangengenomen door de overwinnaars, berecht en veroordeeld tot 9 jaar. Daarna kwam hij naar Denla waar hij de rest van zijn leven met zijn familie doorbracht. Hij was een hoge elite-officier die hem eerde in oorlogen. Veel mensen sterven in de strijd. Bremer was een voorbeeldige soldaat waarvan zijn verhaal sensationeel is.
Het doet pijn aan mijn ogen om in de titel “een held” te lezen….Voor wie?
De geschiedenis is goed, maar kan het heden schaden.